29 Σεπ 2012

Μήπως να βάλουμε όρια και στην κριτική;



Αν δεν αρέσει να σατυρίζουμε τον Παϊσιο τότε θα του κάνουμε κριτική.
Ο Παϊσιος λοιπόν ήταν φυγόπονος που βρήκε καταφύγιο στο Αγιο Ορος, αμόρφωτος που παρίστανε τον παντογνώστη, δίδασκε την ταπεινότητα ενω ο ίδιος καλλιεργούσε ενα προφίλ δίνοντας συνεντεύξεις και παίρνοντας πόζες για φωτογράφηση.

Παρίστανε πως δίδασκε την αγάπη ενω ο λόγος του για τούς Τούρκους ήταν γεμάτος μίσος, πόλεμο και αφανισμό.
Ενας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί παρά να είχε προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής.
Ενας λαοπλάνος ηταν που εκμεταλεύτηκε την ανάγκη των ανθρώπων να πιστέψουν και να έχουν ελπίδα πως ο θεός θα τούς προστατεύει.
Και ολα αυτά τα έκανε για εναν και μοναδικό λογο:
Γιατί ειχε το πάθος της αυτοπροβολής κάτι το οποίο κανείς που θέλει να λέγεται μοναχός η ασκητής καταδέχεται να κάνει.
Το δε "γέροντας" δεν πείθει.Καλόγεροι που ειναι 50 χρονών αφήνοντας γένια προσπαθούν να παρουσιάζονται σαν υπερήλικες προσπαθώντας να αποσπάσουν τον σεβασμό των πιστών.
Ο Παϊσιος δεν ήταν καλύτερος απο αυτούς που σήμερα εκδίδουν εφημερίδες και λένε στα πρωτοσέλιδα πως κάνει θαύματα για να πουλήσουν φυλλάδες.
Κριτική λοιπόν και οχι σάτυρα.
Και σε όποιον αρέσει.

2 Σεπ 2012

Οταν τα ορια της υποκρισίας και της αλητείας ξεπερνιούνται χωρίς ντροπή.


Με αφορμή την απαλλαγή των μαυροφορεμένων ρασοφόρων εμπόρων κοπανιστού αέρα απο τις περικοπές μισθών (οι οποίες έγιναν ακόμα και σε συντάξεις πρόνοιας...) να φρεσκάρουμε λίγο την μνήμη μας σχετικά με το πώς περιήλθε στην κατοχή της εκκλησίας η τεράστια περιουσία που έχει.Δεν ξεχνάμε βεβαίως τον εμετικό εκβιασμό του αρχηγού της Ιερώνυμου (κατά κόσμον Γιάννη Λιάπη εκείνου του ανεκδιήγητου τύπου που δήλωσε πως δεν του φτάνουν τα 2200€ που παίρνει μισθό ) πως αν γίνουν περικοπές θα μειωθεί και το ανθρωπιστικό εργο της εκκλησίας (...) σαν να μην ξέρουμε πως ακόμα και τα συσσίτια που διανέμονται απο την εκκλησία είναι προσφορές και χορηγίες απο πολίτες
Εχουμε και λέμε λοιπόν στο όνομα της φτώχειας που έχει πέσει πολλές φορές πάνω στις πλάτες του λαού και για την αποκατάσταση της αλήθειας:
Πρώτα απο ολα να μην ξεχνάμε πως η αλήθεια για το πώς απέκτησε η εκκλησία την περιουσία της είναι καταγραμμένη στην  Ελληνική νομαρχία ανωνύμου του Ελληνος που εκδόθηκε το 1806 στην Ιταλία πολύ πριν την επανάσταση και περιγράφει με ανατριχιαστική γλαφυρότητα τα οσα υπέφερε ο λαός απο την εκκλησία.
Είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ολων μας να διαβάσουμε αυτό το βιβλίο αν θέλουμε να λέμε πως γνωρίζουμε γιατί μείναμε σκλαβωμένοι επι 400 ολόκληρα χρόνια στους Τούρκους και τι ρόλο έπαιξε τότε η εκκλησία.
Ο Ιερώνυμος πρόσφατα εξέδωσε και βιβλίο με το οποίο προσπαθεί να μας πει πως η εκκλησία απέκτησε νόμιμα (κατά το "οτι είναι νόμιμο είναι και ηθικό"...) την περιουσία της με "Χοτζέτια" (αποφάσεις Τουρκικών θρησκευτικών δικαστηρίων) και πως η απαλλοτρίοση των τσιφλικιών επι Ελευθερίου Βενιζέλου (στην οποία η εκκλησία απάντησε με το γνωστό και εμετικό "ανάθεμα" )  τους δίνει δικαίωμα για την επαναδιεκδίκησή τους (...).
Ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας δεν θα αργήσει.Δεν έχουμε αυταπάτες πως η μαφία της εκκλησίας για άλλη μια φορά θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει την κλεμένη απο τον λαό περιουσία της, ακόμα και αν χρειαστεί να ζητήσει την συνδρομή των  ξένων .
Παλιά και πάγια τακτική της δοκιμασμένη άλλωστε επι Τουρκοκρατίας.