29 Ιουν 2012

Αντίο αρχηγέ μου.




Η σύνταξη που έπαιρνες δεν έφτανε για να ζήσεις με αξιοπρέπεια.
Ησουν όμως πάντα αξιοπρεπής και για αυτό ακριβώς διάλεξες να ζείς μέσα στο σπίτι σου.
Ηταν το τελευταίο σου οχυρό.Δεν θα επέτρεπες σε κανέναν να το παραβιάσει.
Θα έκρυβες την φτώχεια σου, θα ζούσες παρέα με τις αναμνήσεις σου, καλές η κακές.
Μόνος, αλλά περήφανος.
Ολα θα τα άντεχες, γιατί είχες μάθει να αντέχεις και να αγωνίζεσαι.
Δεν θα επέτρεπες σε κανέναν απολύτως να σε υποτιμήσει.
Ησουν αρχηγός με το παραπάνω και αυτό θα το έδειχνες σε όλους όσους σε αμφισβήτησαν.
Βλέπεις στην ζωή οι άνθρωποι θαμπώνονται απο τις επιτυχίες και τούς "επιτυχημένους".
Δεν έχει σημασία πόσο προσπάθησες, ούτε αν είχες βοήθεια.
Ας ήσουν ο καλύτερος.Δεν είχες όμως το σπουδαιότερο.Το μέσον...
Επιτυχία είναι να έχεις σπίτι στην Αρεοπαγίτου και ας έχει γίνει με τον ιδρώτα άλλων.
Εκεί κοντά στην Ακρόπολη για να μπορείς να θαυμάζεις και να απολαμβάνεις το μεγαλείο των προγόνων σου.
Να νιώθεις και εσυ μεγάλος σαν αυτούς και ας είσαι ενα σκουλίκι.
Ποιός να προσέξει εσένα που ζούσες στο νοίκι, στον τρίτο όροφο;
Εσυ προτίμησες να αγωνιστείς, γιατί δεν άντεχες το ψέμα, να κλέψεις και να κοροϊδέψεις.
Θέλει δύναμη να μπορείς να κλέβεις και να κοροϊδεύεις.Να ζείς λαθραία και να παριστάνεις τον σπουδαίο.Εσυ δεν την είχες την δύναμη..
Σε κανέναν δεν θα επέτρεπες να παραβιάσει το οχυρό σου.
Θα έμενες εκεί μέσα περήφανος αρχηγός της τίμιας ζωής σου μαζί με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας.Τότε που ακόμα οι άνθρωποι δεν μετρούσαν ανάλογα με το πόσα χρήματα είχαν.
Το μόνο που φοβόσουν είναι μήπως έρθει η στιγμή και ακούσεις το χτύπημα στην πόρτα σου απο τον δικαστικό αντιπρόσωπο.
Μέχρι εκείνη την στιγμή όλοι όσους ήξερες σου έλεγαν καλημέρα, αλλά τίποτα παραπάνω.
Δεν περίσσευε τίποτα άλλο για εσένα.
Μια καλημέρα μόνο.Απο τον γείτονά σου και τον σπιτονυκοκοίρη σου.
Τίποτα άλλο.
Και μετά ο καθένας τον δρόμο του και την δουλειά του...
Σου φώναζαν "Δημήτρη μην πέσεις", αλλά εσυ δεν είχες ανάγκη απο άλλα λόγια.
Δεν θα τούς έκανες πια την χάρη να σου λένε καλημέρα.
Απο άλλα είχες ανάγκη.Εστω τα μισά απο αυτά που έχουν αυτοί που σου φώναζαν να μην πέσεις.
Αλλά είπαμε δεν περισσεύει πια τίποτα για κανέναν.
Ποτέ δεν τούς περίσσευε τίποτα...Τώρα έχουν και άλλοθι να το λένε για να ελαφραίνει και η βρώμικη συνείδησή τους.
Δεν βρέθηκε ενας νοικοκύρης απο αυτούς που έκαναν σπίτια με τα κλεμμένα και τα δανεικά να σου απλώσει το χέρι και να σε βάλει μέσα σε ενα απο τα άδεια σπίτια τους.
Για εσένα δεν περίσσευε τίποτα.Μόνο μια καλημέρα.
Τώρα πια φίλε μου το σπίτι αυτό σου ανήκει.Το έκανες δικό σου.
Κανείς δεν μπορεί να σε διώξει.
Ενα πράγμα θα ήθελα να μου πείς πρίν φύγεις.
Πρίν πέσεις όταν φώναξες "δεν αντέχω άλλο" τι εννοούσες;
Την φτώχεια σου;Tούς συνανθρώπους σου;

Αντίο αρχηγέ μου.